Öyküm falan yok. Tıpkı yaşamımın olmayışı gibi. Öyküm her gün, her günün her anında,yaşamın şimdiki zamanında toz olup gidiyor ve hani şu:'yaşamımız' denen şeyin ne olduğunu açık seçik görebilme olanağım yok. Yalnız ölüm düşüncesi beni derleyip toparlıyor. Öteden beri, herhangi bir yaşayış biçimine yaklaşabilmek olanağından yoksunmuşum gibi yaşadım. İnsanların yaşamlarını anlatırken dayandıkları şey nedir, merak ediyorum.
··
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.