Serkan’la dostumuzu kaybettiren, Şefika’yla öksüz bırakan, konsomatrist ablanın yazgısıyla ağlatan. mektup hırsızına mektubumuzu çaldırmış gibi hissettiren, Ali’nin kaderine bir duble attıran, dilenciliğin emeğe baskın geldiğini ve Allah’a kısa yoldan rüşvet verme yarışına dönüştüğünü gözler önüne seren müthiş bir öykü kitabı olmuş Mahir Ünsal Eriş’in bu kitabı. Öykülerde geçen temalar: ölüm, öksüzlük, kayıplar, haksızlık, emek, adalet, hüzün, merhamet, yalnızlık, yoksulluk… 80’li yıllarda Balıkesir’de geçen çocukluğundan yola çıkarak “Taşra”yı sade ve çarpıcı bir dille veriyor mesajını bize yazarımız. İnsanı hüzünlendiren hayata dair ufak detayları hayranlık uyandırıcı bir dille akıcı biçimde aktarıyor. İlginç olan ise öyküler ne kadar hüzünlü de olsalar içlerinde gizli bir eğlenceli tat da veriyor insana. İtiraf etmeliyim ki gerek kitabın adı gerek kapağı bana fazlasıyla popülist geldiği için okumayı bu kadar geciktirmiş olmamdan dolayı pişmanım. Bir röportajında yazma serüvenini şöyle bir ifade ediyor: “Anlatacaklarım vardı ve içimde kalmasınlar dedim.” İyi bir okur ve çevirmen olmasına rağmen 30’lu yaşlarına kadar yazı yazmaya cesaret edemediğini de itiraf ediyor Eriş. Sait Faik Hikaye Armağanı'nın 60. sahibi olmaya layık görülen öykücü. Doğan Hızlan da kendisi hakkında şu ifadeleri kullanıyor: “Nasıl Sait Faik Burgazada’nın, balıkçıların, yoksulların, küçük insanların öyküsünü yazdıysa; ödül kazanan Eriş de Bandırma’nın öyküsünü yazdı. Onun için ben onlar arasında ruh akrabalığı da görüyorum.” Yeni nesil çağdaş romancıları okumak büyük bir zevk. Kitaba dair tek olumsuz eleştirim ise bütün öykülerin olumsuz bir sonla bitirilmiş olması oldu. Oysaki edebiyat biraz da umut değil midir? medyascope.tv/2015/10/05/mahi...

Bangır Bangır Ferdi Çalıyor EvdeMahir Ünsal Eriş · İletişim Yayınevi · 20182,668 okunma

·

113 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özlem