Felsefe okuyucusunun istediği hap ile beslenmek değil, beslenirken biraz da lezzet almak hatta, bir şölene katılmaktır. Diyor yazar bir bölümde. Kitabı da Spinoza'nın Etika'sının ve genel anlamda hayatının bir incelemesi olarak düşünebiliriz. Yazara dair söylenmesi gereken belki de akılcı bir inceleme yaptığıdır. Spinoza'yı bilim ve felsefe tarihinin entelektüel ortamında bir dönüm noktası olarak görüyor, fakat kuramın ereğini gerçekleştirrmediğini savunuyor. Çünkü spinoza'nın yolunu bir bilgelik ve ustalık yolu olarak görüyor. Spinoza okuyanlar için tekrar edeyim. Etika'da Tanrı/Doğanın varlığını bir zorunluluk ve kendi kendinin nedeni olarak görüp duyguları ve insani durumları da anlama çabası içinde içsel bir özgürleşmeye kapı aralıyor. Bu noktada yazar 'Tanrıyı insanlar cehaletin sığınağı yapmışlardır.' savıyla 'Akıllı inançtan inançlı akla' gidildiğini ispatlamış oluyor. Son bölüm, Spinoza'nın Etkilerinde ise Marx, Freud ve Einstein gibi dehaların nasıl etkilendiğini, kendi gruplarında da dışlanan ve Tanrı tanımaz düşünülen Katoliklerin yolculuğundan bahsetmiş biraz. Bana göre Etika'dan sonra okunup tekrar Etika'ya dönüş yapılması gereken bir eser bu. Çünkü Etika da ilginç bir şekilde her okunuşta farklı anlamlar bulduruyor. Çevirisi ve tek kitabı olmasına rağmen yazarın dili oldukça başarılı. Benim için çok verimli oldu..

Spinoza'nın Tao'suMoris Fransez · Kabalcı Yayınevi · 201276 okunma

·

226 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.