Kulübemi, insan meskun bir alana inşa ederim,
Ancak yanımda burada, atın ya da faytonun hiçbir sesi çıkmaz,
Bunun nasıl mümkün olduğunu biliyor musun?
Uzak olan bir kalp, etrafında bir sahra yaratır.
Doğu çitinin altında kasımpatıları toplarım,
Sonra uzak yaz tepelerine uzun uzun bakarım.
Dağ havası, günün karanlığında tazedir;
Uçan kuşlar, ikişer ikişer geri dönerler,
Bu şeylerde, derin bir anlam vardır;
Ancak biz onu ifade ettiğimizde, aniden kelimeler bize yetersiz gelir.
Bu, en iyi şekliyle, Taoculuktur.
Sayfa 29 - pdf
·
79 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.