SIK sık özlerim bir anneyi,
sessiz bir kadın ak düşmüş.
Sevgisi büyütürdü önce beni;
o vahşi kini önleyebilirmiş,
ruhuma buz gibi girdi hani.
Otururduk sonra yan yana,
bir ateş harlardı şöminede.
Kulak verirdim sevgili dudağına,
huzur dolanırdı çay fincanı üstünde
uçar gibi bir pervane lamba ışığına.
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.