«Kınanmak korkusuna düşürüp kulları malsız, bebeleri sütsüz koyan töre yere batsın! Kulların, marabanın hakkı şıha seyide verildiği de yetsin gayrı... Ben Seyit Raşo korkusuna bu töreye ne seyitlik, ne kulluk edemezim. Ağadan alınmış bu malı marabaya dağıtmağı adamışım. Armağanlık ayrılmadan, tümü de uşağımızdan malı olmayanlara verilecek!» dedi. Öyle celâllı konuşurdu ki sanırsın yer sarsılırdı..
Başlarında Elif Ana, tüm kancıklar Memo'nun yanını tutup ömrüne duacı olduklarından, Huso Emmi, Memo'nun isteğine karşı çıkıp, töreyi savunmağa kendinde cesaret bulamadı.
Memo, yürüdü konağa girdi.
Sayfa 437 - Tekin YayıneviKitabı okudu
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.