Dün bir genç kızın telefonda, “ruhum çok daralıyor” dediğini işittim; ben bu darlanan ruhun yıllarca kâh misafiri kâh ev sahibiyim. İyi ki böyle bir cümlemiz var. “Ruhum çok daralıyor” sözü, dünyadaki çaresizliğimizi anlatmak için türkçenin bize uzattığı kınalı bir ele benziyor çünkü…