sen herkes değilsin, unutma; şair dediler bir kere adına o yufka sözlerine gelemezsin kadınların, pazularını
on sekizinde bıraktın; manzarayı bozan da sensin
her seferinde... kendini kandıran da...
aşk ve çoğalmak hep kara bir şeydi senin için.
sen o bir kez olsun deniz yüzü görmemiş
hatırasız çocukların şiirini yazdın ömrünce.
yoksul şairlerin kırgın dizelerine dalıp giden
çocukların... ellerinin bittiği yerden başladın
omuzlarını, omuzlarını okşamaya o çocukların...
Sayfa 104 - Eray Sarıçam/uzun bir sessizliğin ertesi'neKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.