Notlar:
Yanlış anlaşılan bir konuya açıklık getirmek istiyorum. Zeyd kişisi Amr kişisine "o.ç" lafzıyla sövse, yahut Zeyd kişisi Hind kişisine "o...pu" lafzıyla sövse, Kitâp'ta cezası (had) muayyen bulunan günahı işlemiş olmaz. Yüzyıllar evvelden bugüne kadar bu sözler namusa iftira olarak anlaşılmış değildir. Şöyle ki, elde Konya'da 18. asırda görülmüş bazı mahkemelerde verilen emsal kararlar var. Şeriyye sicillerinden alınan (39, 41 no'lu) bir örnekte, Ali kızı Âişe ninemiz, (zannederim Kadı'ya) verdiği ifadede başka bir kadından şöyle şikayetçi oluyor: "…beni yediyle ve ayağıyla darb idüp ve mezkûre Safiye beni taş ile darb ve 《kahbe ve rusbu!》 deyu şetm idüp ve saçımı yolmuşdur.”
Bakınız, bu suç küfür ve darb başlığı altına kaydedilmiştir, kazf başlığı altına değil. Yani bu bir tazir suçudur, had suçu değildir. Bu bir emsal karar olarak şöyle dursun, iftirada önce kasıt aranması gerek. Yani bu söven kişi gerçekten karşıdakinin karnından çıktığı anasının namusuna mı sövüyor? Hayır, bu karşıdakini şiddetlice tahkir etmek maksadıyla söylenen bir sözdür. İhtimal, ana'da bulunan kudsiyetten dolayı muhatabın -görünürde- en değerlisinin hedef alınmasıyla, onda hiçbir kıymet bırakmamak ve bütün şereflerini elinden almak kastediliyor; anasının zinâkar olması kastedilmiyor.
·
692 görüntüleme
Yani her o.ç diyene kebâir işlemiş gözüyle bakmak su-i zan olabilir. Bu yüzden söylüyorum. Belki duruma göre onun bu sözü haram olabilir, ama bazen mübah olur, belki müstehab olur, bilemezsiniz.
Tc müslümanlığı sövmenin de ne demek olduğunu bilmiyor hiçbir şeyi bilmediği gibi. Bi' ara geri zekalının biri bana "sen küfre giriyorsun" demişti. Zavallılığa bak. Neyse bunların hesabını kitabını daha sonra yapacağım. Ders çalışmam lazım.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.