Konuşmadan, vedalaşmadan, bir kez olsun göz göze gelmeden dağıldık. Kimse dayanamazdı kendi gözlerini görmeye... Hala sonlanmayan, sonlanmayacak uçurumunu ötekinin gözlerinde izlemeye... Yazgımızın yeniden kesişmemesinden, bir sokakta, bir taş binada, bir avluda, ölümlerle dolu bomboş bir odada bir daha karşılaşsak bie, birbirimizi tanımamaktan başka dileğimiz yoktu.
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.