Kitap o kadar güzel ki okurken sıkılma duygusu size hiç uğramıyor. Hani bazen bazı kitaplar için "hiç ilerlemiyor,okurken çok sıkılıyorum" gibi cümleler kurariz ya işte bu kitapta bu tarz cümleleri kurmak biraz zor olucak diye düşünüyorum. Laveneli o kadar sade,akıcı bir dille yazmış ki hem bir solukla bitsin hem de hiç bitmesin, devamı gelsin, istiyor insan.
Kitabı elinize ilk aldığınizda sayfa sayınız ilerliyor, bir duraksama yaşamıyorsunuz. Tanıdığınız ilk karakter Leyla Hanim oluyor. Ama kendisi yaş farkı kaç olursa olsun herkesin ona Leyla demesini istiyor. Kimi insanlar Leyla demek yerine Büyük Hanim diyorlar. Leyla Hanim çok naif bir insan . Hatta küçüklugunde ona aşık olan bir genç var ve bu gençle de kitabın başlarında tanisacaksiniz. Neden aşık olduğunu da anlatıyor.
Kitap isminden de anlaşıldıgi gibi Leyla'nin Evini anlatıyor. İsminı ilk okuduğumda acaba ev kelimesiyle nasıl bir olay örgüsü yazılmış olabilir diye düşünmustum. Ve okudukça evin önemi, anlamı beni şaşırtmisti. Doğrusu böyle bir şey beklemiyordum.
Livaneli, eserinde sürekli olarak bu evden bahsetmiyor. Kimi zaman farklı karakterle tanıştiriyor sizi ve onların hayat öykülerini sizler anlatiyor. Daha sonra da Leyla'nin Evi'ne dönüyorsunuz.
Ve ben bu güzel eserde sizlere keyfi okumalar dilerim.
