son sahnenin maviliği
‘’Güneşin dudakları yanarken bu sabah, gök yüzü tüm ahengini sergilemek için en güzel bulutlarını giyinmişti. Şehirde farklı bir hava farklı bir tat vardı rüzgarında. Bir anda bir yağmurun çarkısını söyledi. Ve sicim sicim saç tellerimin melodisine eşlik etti. İşte o an gördüm seni. Saliseler vaz geçmişti sevişmekten. Kum tanesi vatan haini sayılmak uğruna düşmüyordu.
Tehdit edilmişti tarafımdan. Gıkı çıkmıyordu gök gürültüsünün. Çünkü sesin yanında şu feryat-figan eden ne göğün ne de yerin bir ehemmiyeti vardı….’’ dedi adam. İçindeki koca lügat dağlarının Demir rezervlerini eriterek. Sonra takti kesildi. Oturdu bir bankta. Biraz nefes almak için dinlendi. Bir sigara yaktı. Ciğerlerinde bayram sevinci yaşadı. Oysa doktor bunu bırakmalısın yoksa öleceksin demişti. O dakikadan sonra adam içtiğinin iki belki üç katını içmeye başladı. Çünkü yüreğinin kaldırdığı katran ciğerindekinden daha fazlaydı. O an mucize oldu sanki.Ne mi oldu? Adam bir anda bankta kalp krizi geçirerek hayatının son sahnesinde denizi izleyerek veda ediyordu.
·
81 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.