Bir tren garı vedasının hüznüyle yaşıyorum uzun süredir hayatı. Üzerime giyip çıkartamadığım, yamalı bir gömlek eski bir hırka artık hüzün. Kaçsam da kurtulamadığım, üzerime gelen duvarlar şahit . Hüzün artık benim derim, kemiğim etim.
·
198 görüntüleme
Gece gece içimizi dağladın öğretmen hanım.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.