Freud diyor ki; “İtiraf edilmemiş hiçbir his asla ölmez.” Yaşanılan her psikolojik sorunun altında da geçmişte yaşanılan, yarım kalmış, tamamlanmamış, kişinin çözüme kavuşturamadığı ve bilinçaltında bastırarak tutttugu nedenler vardır. Hiçbir sorundan kaçarak, kurtulamazsın.
Jung da yine aynı doğrultuda diyor ki; "Tüm akıl hastalıklarının temelinde meşru acıları yaşamayı reddetmek yatar." Bu böyledir. Acı da hüzün de vaktinde yaşanmalı sırf bu yüzden.
Zor bir durumdan çıkmanın en iyi yolu içinden geçmektir. Acının etrafından dolanamazsın, içinden geçmek gerekir. Ve unutma bakmamak acıyı yok etmez. İçinden geçmeli, iliklere kadar hissedilmeli, hakkı verilmeli. Ki sonradan taksit taksit yoklayıp bütün güzelliklere leke sürmesin.
Üst üste üç defa “içinden geçmeli” yazışım kasti. Sahiden içinden geçmeli acının. Ertelemek, en mutlu anlara leke sürdürmektir. Bilinçaltı, en ummadığın anda o acıyı karşına çıkartacaktır çünkü. En mutlu anında, duvarları yumruklamadan, vakti zamanında olmalı her şey. Acı da.
·
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.