Gül,güneş,su,çocuk hep olağanüstüdür,fakat bütün bu olağanüstüler hakkında duygumuzu sürekli olarak koruyamayışımız yok mu?işte bütün felaket oradan doğuyor,oradan başlıyor.
Bütün harikulâdelikleri önümüze olağan bir sergi,bir yaygı gibi uzatan Yaratıcı, bizden sürekli olarak, olağanüstüne dikkat etmemizi istemektedir.Sürekli olarak,fevkalâdenin duygusunu taşımamız gerekmektedir.Bütün fevkalâdeliklerin karışımından bir alelâdelik duygusunu çıkarmak,insanın bahtsızlığının temel sebebi.