Dışarı çıkıp balkondan bütün şehre seslendim;
Bırakın rüzgarı, essin. Essin de şehrin üzerinde dolaşan ölüm kokusunu alsın. Kaskatı kesilen yüreğimizi yumuşatsın. Usulca, ister öfkeli, isterse kırıp dökere! Ama BIRAKIN ESSİN. Essin de kabaran öfkemizi dindirsin. Yüzümüzü yalasın, tanımadan, sormadan tokalaşsın.
Saçlarımızı okşayıp dalgalandırsın, gözyaşlarımız yere düşmeden havada yakalayıp yağmura dönüştürsün. Toprakları sulayarak bereketlendirsin. Siyah poşetlere ip bağlayıp uçurtma diye uçuran çocuklara oyuncak olsun. Çölde eserken insanlara umut taşısın, uzaktaki vahaların kıymetini hatırlatsın. Yorgan altında uyuyanlara yatağının sıcaklığını hissettirsin. Ve essin..
DELİCE, HOYRATÇA, ÖZGÜRCE, HERKES İÇİN ESSİN..!
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.