Stefan Zweig'ın okumadığım nadir kısa öykülerinden biriydi ve şimdi en sevdiklerim arasında yer alıyor.
Okul dönüşlerinde uzun metro yolculuklarında dinlenmek ve huzur bulmak için okuduğum bu kitabın incelemesini yine metroda yapıyorum. Bunu anlatıyorum çünkü bu kitabı metroda okurken kaç kişi ters ters baktı, kaç kişi " cık cık cık "
