bu kitabı doğru düzgün inceleyen hatta okuyan olmaması beni üzdü ve bu garip yazıyı yazmaya karar verdim, eleştirel bir yazı değil, kendi fikirlerimi ve internette bulabildiğim bilgileri derlediğim öylesine bir şey olacak. yamaç, çok kalın bir roman, hani "gerekli kitap" diye tabir vardır bazıları için, benim için yok öyle bir şey ama sizin için varsa söyleyeyim: bu kitabı okumak çok gerekli mi, rus edebiyatı seviyorsanız size müthiş bir dönem portresi sunar ve bir sürü çıkarım yaparsınız, ama sadece "ben oblomov'u çok sevdim bunu da okuyayım" demek yeter mi sanmıyorum, sıkabilir kitap. çünkü oblomov'daki heyecan yok bunda, bu hem daha uzun hem daha durağan bir roman, ayrıca karakter yelpazesi daha geniş. yani okurken yordu beni. gonçarov'un dediğine göre asıl konusu tutkunun etkilerini anlatmakmış: ulaşılmaz olanın çekiciliği, kavuşulan şeyin önemini kaybetmesi gibi... bir yandan da dönemin sanatçı olmaya hevesli insanlarını ve en önemlisi, siyasi çatışmalarını özetliyor bize. gonçarov kendini yazar değil ressam olarak tanımlar, karakterleri kelimelerle çizdiğini söyler, bunu bu romanda daha net anladım çünkü görsellik oblomov'da bu kadar önde değildi. romanda da rayski'nin "benim işim biçimler, dış görünüş..." ile başlayan cümlesi ile bu düşüncemi doğruladım. bolca tasvir bulabilirsiniz romanda, sırf çevre tasviri değil insanların dış görünüşü de çok. zaten kendisi çok severmiş insanları gözlemlemeyi, bu özelliğini de aynen Rayski'ye aktarmış. Malinovka, romanın ağırlıklı olarak geçtiği yer. büyükanne Tatyana Markovna, iki kız kardeş: Marfenka ve Vera, hizmetçiler... dönemi özetliyor bize, siyasi çatışmalar da burada anlatılıyor: otorite büyükanne, ona boyun eğen Marfenka, ona karşı gelen Vera... ayrıca gonçarov bu kız kardeşleri yazarken puşkin'den (olga ve tatyana) ilham almış, yevgeni onegin çok etkilemiş onu. "yamaç", "köprü" ve "karşı ev" metaforlarını çok başarılı buldum, Gonçarov'un radikal rusya-geleneksel rusya arasındaki orta yolu bulmak istemesinin simgesi bunlar. karakterler: Rayski, "iyi niyetli liberal". bu adama tam olarak hayalperest diyebiliriz ama bu durum oblomov'unkinden farklı, "ray" cennet demekmiş meğer ve Rayski de resmen imkansız bir cennetin peşinde koşuyor. kendine tutkular yaratıp onların peşinden gitmesi, ilgilerinin hep değişmesi de bu yüzden. gonçarov kendisi söylemiş Rayski'yi yazarken birçok hayalperest dostundan ilham aldığını. ayrıca onu yazarken üzerine tam uyan bir ropdöşambır giymiş gibi hissedermiş. Mark Volohov, "hiçbir şey yapmayan adam", nihilist. turgenyev'i eleştirmek için yaratmış onu gonçarov. başlı başına bir düzen eleştirisi. doğru yolu da sevmiyor. Rayski onu analiz ederken onun düzenin kurbanı olduğunu söyler. Rayski'nin büyükannesi Tatyana: otoritenin, "toplum ne der?" düşüncesinin ve bu hakimiyetin simgesi ve sanırım "gelenek-modern" çatışmasını anlatmak için oluşturulmuş. ve bu çatışma üzerinden yine bir bürokrasi eleştirisi geliyor önümüze çünkü kötü insanların sırf rütbeleri sebebiyle saygı görmesini çok anlamsız buluyor Rayski ve bunu farklı şekillerde dile getiriyor. Tuşin ise oblomov'daki Ştolts ile aynı işlevi görüyor romanda. eleştirmenlere göre gonçarov'un kadın karakterleri eşsizdir ve hiçbiri birbirini tekrar etmez. Sofiya üzerinden bir avrupai sosyete eleştirisi görebiliriz. Vera tutkuların yoğunlaştığı gizemli, özgürlükçü, kendine has kadındır. Marfenka biraz daha yobaz ve sığ, gelenekçi olan kadındır. Ulinka cinsel arzuların simgesidir. Polina Karpovna'nın dedikoducu kadınlardan farkı yoktur, dedikoducu toplumun simgesi o da. uzun lafın kısası, bu romanda çok fazla karakter var ve hepsinin bir işlevi var, hepsi dönemin bir kısmını özetlemek için oluşturulmuş ve bu roman neredeyse 1000 sayfa, yani yoracaktır okurken. ama okuduğuma pişman mıyım? değilim, üniversitede ilk haftalarımda arkadaş oldu bana Rayski. ayrıca gonçarov=oblomov=tembellik demek çok sinir bozucu bence, adamın kenarda köşede kalmış daha neleri vardır neleri, anlatmak istediği neler var daha... bulabildiğimi okuyup burada böyle yazarım ben. teşekkürler.

Yamaçİvan Gonçarov · İletişim Yayınları · 2019180 okunma

··

1.244 görüntüleme

Batu

@nihiladmirari ·

28 Ekim 2021 16:15

Maalesef yazarlar, kendilerinin en çok bilinen kitaplarına kurban gidiyor genelde. Ben de bu kitabı ilk kez duydum, ileride göz atmayı umuyorum. Metaforlara değinmeli, hoş mu hoş bir inceleme olmuş, kaleminize sağlık. Yazınız da garip değil, sitede okuduğum birçok boş incelemeye göre gayet nitelikli. Çoğu uzun uzun konu anlatıyor veya "çok güzel ya, okuyun bu kitabı" diyip geçip gidiyor.

ceren güneş

@cerenerpek ·

28 Ekim 2021 16:24

çok teşekkür ederim :")

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.