Ezginin kederini dinledim daktilonun sesini
anımsadım düş kırgını seni, anı yitti.
Gece bıraktı çalar saate sessizliğini,
masaya, kitaplara, biraz önce giden sesinin
yokluğuna. bir hüzün ele verdi seni;
gözlerinde görünüp yitiveren ve özlemini
bırakıp gitti yastığındaki yüzün.
·
112 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.