İlk Özdemir Asaf şiir kitabımı bitirmiş bulunmaktayım Şiir normalde çok aşina olmadığım bir tür ancak bu sene yavaş yavaş farklı tarzlarda şairler ile aşinalığımı arttırmak için çabalıyorum Bu hedefte sıradaki ismim Özdemir Asaf oldu “Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz” demiş Asaf Ne kadar da doğru.. Kitap boyunca yalnızlığın değerini bilmeyi, onu sevmeyi öğretmiş desek yanlış olmaz.. Yalnızlığı kucaklattıran ve onun bile değerini görmemiz gerektiğini tekrar tekrar her şiirde hissettiren bir eser olmuş. Bu kitapta sevdiğim bazı şiirlerin adlarını ve bir de alıntı bırakıyorum buraya: -Çağrı Balladı -Yalnızlığa Övgü -Özlem -Yalnızlık -Ağlamak YALNIZLIĞA ÖVGÜ Mutluluğun gözü kördür, Yalnızlık sağır. Ondandır biri tökezleyerek yürür, Öbürü uykusunda bile bağırır. Mutluluk yalnız kendisini görür; Unutur bu yüzden ilkin kendisini. Yalnızlık kendi tutukluğunda özgür, Boyuna bekler dönsün diye sesini. Mutluluk alışır kendisine, ölümden beter; Borçsuzluğuyla övünür, ama kedisi doğurmaz. Yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur; Boyuna kapısına döner, açan olmaz. Mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var.. Her ikisinin de saksılarında çiçek. Biri hep başka bir renkle solar, Öbürüyse ha açtı, ha açmayacak.

Yalnızlık PaylaşılmazÖzdemir Asaf · Yapı Kredi Yayınları · 202113,7bin okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.