Lev Tolstoy'un 1886'da yazdığı romanıdır. Ivan İlyiç yüksek rütbeli bir yargıçtır ve son günlerini yaşamaktadır. Tolstoy bu romanında yaşadığı hayatın anlamı ve insana dair olan her şeyi, ölümü bekleyen İvan İlyiç üzerinden toplumsal modernizme karşı ironik bir eleştiriyle aktarır. Ivan İlyiç gerek kendisi gerek toplum tarafından takdir edilen ve "olması gerektiği gibi" olduğu düşünülen bir hayat yaşamıştır. Ancak ansızın gelen ölüm korkusu ona bu kusursuz olduğu düşünülen hayatı sorgulamaya iter ve ölüm anı yaklaştıkça, hayatının ne kadar boş ve anlamsız olduğunu farkeder. -alıntı- " nedir bu? gerçek olan ölüm müdür yoksa? " içindeki ses yanıt veriyordu: evet, ölümdür " " bunca acılar niçin öyleyse? " ses bir kez daha yanıt veriyordu: işte öyle... bir nedeni yok. " "tepeye tırmandığımı zannederken aslında bayır aşağı koşmak. tam böyleydi durum. insanların gözünde giderek yükselirken, ayni anda hayat da benden o kadar eksiliyor. ayaklarımın altından çekilip gidiyordu. madem öyle, ölmeye hazır ol. ne bu şimdi? ne icin bütün bunlar? olacak şey mi! böylesine anlamsız ve iğrençse, o zaman niye ölünüyor; hem de acılar çekerek?.. bir yanlışlık vardı bu iste. belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmen gereken yasam değildir."

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Can Yayınları · 202045,4bin okunma

··

464 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Spinozast