Kayıp Tanrılar Ülkesi, Ahmet Ümit'in okuduğum ilk kitabıydı; o yüzden diğer polisiye türündeki romanlarıyla karşılaştırma yapamıyorum ancak 500 sayfayı keyifle ve merakla okudum. Mitoloji, tarih, sosyoloji gibi alanlara ilgisi olan olmayan herkes de özenle hazırlanmış bu romanı severek okuyacaktır. Berlin ve İzmir (Bergama) hattında gidip gelen olay örgüsü ise bir İzmirli olarak beni ayrıca çok etkiledi. O yüzden de benim için kitabın 'edebi' değeri değil, gösterdiği diğer şeyler daha önemli hale geldi. Öyle ki bu romanda; ne muhteşem bir mirasın üzerinde yaşadığımı anlamanın mutluluğunu da, bu mirası bugüne kadar görmemenin hüznünü de yaşadım... Bu değerleri bize göstermeyen sistemin utancını da hissettim, bu konuda elini taşın altına koymayanların vizyonsuzluğuna da tanık oldum. Mesela gerçekten merak ettim; bu şehirde kaç bin genç, ekonomik ya da politik sorunların pençesinde tutsak kaldığı için Pergamon'u, Efes'i ya da diğer tarihi mekanları hâlâ görmemiştir veya kaç bin genç, içi boş hamasi öğretilerin gölgesinde olduğu için bu toprakların gerçek tarihini öğrenememiştir! Sorulacak epey soru var aslında ve işte tam da bu nedenlerle hepimiz (eğer Zeus'un dediği gibi 'tanrı' denilen şey gerçekten hakikat demekse) Kayıp Tanrılar Ülkesi'ndeyizdir!

Kayıp Tanrılar ÜlkesiAhmet Ümit · Yapı Kredi Yayınları · 202320,7bin okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yağız Barut