"Merhamet istemiyorum, hiç kimsenin acımasına ihtiyacım yok, merhamet de zulmün bir parçası; ne bana acıyın ne de çocuğuma. Merhamet zulmün merhemi olamaz." Diyor, inancı farklı olduğu için,zulme, haksızlığa,yobazlığa, sömürüye, katliama, tecavüze uğramış Êzidî kadını. Her şeyden önce Allah'ın;şu ayeti ile insanın insana yaklaşması lazım. “Gökleri ve yeri yaratması, dillerinizin ve renklerinizin farklı olması, O'nun varlığının ayetlerindendir. Doğrusu bunlarda, bilenler için dersler vardır.” (Rûm, 30/ 22). Ama bizler kendi çıkarlarımızı yaratıcının emriymiş gibi içsellestirerek doğruymuş gibi yapmaya çalışıyoruz.Oysa ki Allah'ın hiç biriniz bir diğerinizden üstün değilsiniz derken hepiniz eşitsiniz demiştir. Zaten kitabın özü de şu cümle ile bir nevi kutsallasiyor. Ben insandım. Evet hepimiz insanız ve insan gibi davranmalıyız. Kimseye inancından ve ya düşüncesinden dolayı zulüm etmemeliyiz. Çok güzel yazılmış bir hikaye. Sosyolojik bir gerçekliğin aynası niteliğindedir . Okumadan geçmeyin öbür dünyaya. Öbür taraf için de lazım olacak bir kitap.

HuzursuzlukZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201799,6bin okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rêzdan Erkan