"Ölmüş o, ayrı düşmüş sürüden,
Ayakları dışarıda örtüden.
Ölmüş herkes gibi ölen insan,
Yalnız ayaklar kalmış yaşayan.
Burada ansızın susup kamış
Koyunları başıboş bırakmış.
Ardından ölüme düşen başın
İki kardeş bakakalmış şaşkın.
Der ki, bu ayakları görenler,
Başım değilmiş düşünen meğer.
Ayaklarım, az gide uz gide,
Ayaklarım, ümitler peşinde!
Yolcu ölmüş; işte ayaklar hür!
Yolcu ölmüş; ayaklar düşünür..."
Ayaklar, 
Ahmet Muhip Dıranas
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.