Okuduğum Zweig kitaplarından beni en en en tatmin edeniydi..
Bu nasıl bir anlatımdır? Bu nasıl bir akıcılık ve bu ne güzel bir yorumdur yahu!
Zaten sevdiğim yazarı bu kitabıyla resmen bağrıma bastım.. Konu zaten güzel ama konuyu anlatışı ve o güçlü duyguları okuyucuya aktarımı ayrı güzel, ayrı hayran olunasıydı.. Bayıldım, bayıldım..
Korku ve pişmanlık en büyük ceza, insanın kendine verdiği en sağlam hapistir diyor özetle Sevgili Zweig.. Vicdandan rahat bir yastık yokturun muazzam bir yorumu gibi bu kitap..
İhaneti defalarca sorgulatan, korkunun neler yaptırabileceğine hayretler ettiren bir kitaptı..
Okunmalı..