Herkesin kendi ruh esini bulması ümüdi ile…
İnsanın en garibi bile ne karmaşık bir ruha sahip olabileceğini bu kitapta anlıyor ve kesinlikle etraftaki insanları daha iyi anlamaya çalışmaya başlayacağımızı umut ediyorum.
Etrafımızda nice Raif gibi ruhlar kaçırdığımızı bir düşünün sadece ona bakıp üzülmekle yetindiğimizi.
Kitabımızın ana konusu kaybolan binlerce ruhların anlaşılmayan ruhların nasıl bir hayat bulduğunu nasıl o donuk soğuk ruhun geri döndürüldüğünü anlatıyor. Her insanın kendi içinde neler yaşadığını asla anlayamadığımız ve anlayamadan ona göre yargıladıgımızı güçlü bir kalemle anlatıyor
Kitabımız anlatıcımızın aynı iş yerine ve Raif beyle iş yerinde oda arkadaşı olması ile başlıyor anlatıcımız Raif beyi merak eder ve onu tanımak için çok uğraş verir fakat Raif efendi tamamı ile içine kapanık kendi halinde hiç bir hedefi uğraşı olmayan bir insan.
Anlatıcımız gitgide Raif beyle yakınlaşması ile asıl hikayemiz başlıyor.
Raif bey sürekli hastalanan biri ve bir gün gene hastalanıyor bu öncekilerden daha uzun sürüyor bunun üzerine anlatıcımız ziyaretine gider bu hastalık önceki kadar hafif değildir ve üstüne Raif bey işe geri dönemiyecegini anlar bunun üstüne anlatıcımızdan masasındaki eşyaları istiyor bu eşyalar çatal havlu ve bir defter. Raif efendi anlatıcımızdan bu kitabı yakmasını ister fakat anlatıcımız bunun üzerine Raif beyden izin isteyerek buna hakkı olduğunu söyleyerek kitabı sadece 1 geceliğine okuyarak geri yakacağına söz verir.
Anlatıcımız defteri okumaya başlar ve Raif beyin iç dünyasına bu andan itibaren girmeye başlarız. Neden dışarıya karşı bu kadar temkinli ve donuk olduğunu bu deftere yazdıklarından anlarız.
İncelememi nedense Kitap ile yakıştırdığım
bir şiiri yazarak sonlandırmak istedirim.
Sevgilerde Behçet Necatigil
Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadı