Fransız Edebiyatının Küçük Prensi kadar güzel ama hak ettiği değeri görmeyen bir eser... Kitapla ve yazarla tanıştığım için çok mutlu, bu kadar geç tanıştığım içinse çok hüzünlüyüm. Her yaştan, her kesimden, her coğrafyadan insanın mutlaka okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Yazar o kadar naif, o kadar duru, o kadar insanın sürdürdüğü eylemleri düşündüren ve bunu yaparken okura doğa ve ağaçlarla empati yapma fırsatı tanıyan bir şekilde kaleme almıştı ki, kitabı sevmeyecek hiçbir insan olduğunu düşünmüyorum. Hayatta karşılaştığım olaylar karşısında empati yapma durumunu fazla abarttığımı, bunun beni yorduğunu, kırdığını ve çoğu zaman tükettiğini düşünür ve bunu etrafımdaki insanlardan da sıklıkla bir eleştiri niteliğinde duyarım. Ama bu kitabı okuduktan sonra aslında hiç böyle biri olmadığımı anladım. Daha önce nasıl bir ağaç, bir nesne ile empati yapmadığımı düşündüm. 26 yıllık yaşantımda tek bir gün, tek bir ân bile nasıl yapmazdım? Gaflet! Elimde tuttuğum kitabın bile bir ağacın canını yaktığını ve dönüşümünü düşününce gözlerim dolu dolu oluyor. Yine kendimden ve yeryüzündeki tüm insanlardan nefret etme ihtiyacı duyuyorum... Odamdaki tüm eşyalarla ayrı ayrı empati yapıyorum. Umarım sizlerde bu kitabı okur ve bu hüznü yaşarken bana ortak olur, yalnız bırakmazsınız. Keyifli okumalar :)

Ben Bir Gürgen DalıyımHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 20196,7bin okunma

·

176 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gözde Karadeniz