Mandolinimi istediğim zaman çalacağım, dedim. Çalmış olmak için çalmıyorum ki! Sevdiğim için çalıyorum... Öğretmenimin yanında böylesine içten çalamazdım. Bir yığın hata yaptığımı söyler, beni huzursuz ederdi.
Doğru olup olmaması önemli değil ki! Canımın ne istediği önemli. Do sesini sevmiyorsam hiç do çalmam. Sol perdesine parmağım yetişmiyor mu? Hiç dert değil benim için, hemen önündeki perdeye basarım çünkü. Sus işareti hızımı mı kesiyor? Susmam ben de...
Sevim Ak
·
290 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.