Balkonun yakınındaki ağaca bir serçe konuyor. (...) Uzansak yetişebilirmişiz gibi yakınlar, ama uzansak yetişemeyiz. Çırpınıp paralanmalarla, harcanıp gitmelerle, bitip tükenmeyen 'biraz daha'larla ve hiç olmayan 'bu sefer olacak'larla aynı mesafede.
Sayfa 20 - Hayatımın KahvaltısıKitabı okudu
·
87 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.