Zühre: "Yazın Son Gülü": Yazın Son Gülü İşte yazın son gülüdür bu, Uzakta yapayalnız açılıp duran Sevdiği bütün dostları çekip gitmiş çoktan; Ne akranı bir çiçek; ne de bir tomurcuk kalmış Renklerinden kan vereceği, ya da karşılıklı dertleşeceği! Senden geçemem ey garibim benim! Razı değilim solmana; bak sevgililer uyuyor işte, Var git sen de uyu onlarla Uyu ki ben de usulca Yapraklarını sereyim döşeğe Akranlarının hiç kokusuz ve ölgün yattığı o yere Ta ki ardından ben de geleyim, Dostluklarım bozulup dağıldığında, Ve aşkın billur kasesinden İnciler saçılıp dağıldığında! Ve uçup gittiğinde sevgililer ah! Kim ama kim kalacak Bu çorak dünyada? Thomas Moore

İşte yazın son gülüdür bu, Uzakta yapayalnız açılıp duran Sevdiği bütün dostları çekip gitmiş çoktan; Ne akranı bir çiçek; ne de bir tomurcuk kalmış Renklerinden kan vereceği, ya da karşılıklı dertleşeceği! Senden geçemem ey garibim benim! Razı değilim solmana; bak sevgililer uyuyor işte, Var git sen de uyu onlarla Uyu ki ben de usulca Yapraklarını sereyim döşeğe Akranlarının hiç kokusuz ve ölgün yattığı o yere Ta ki ardından ben de geleyim, Dostluklarım bozulup dağıldığında, Ve aşkın billur kasesinden İnciler saçılıp dağıldığında! Ve uçup gittiğinde sevgililer ah! Kim ama kim kalacak Bu çorak dünyada?

Thomas Moore

177 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zühre