.
Düğümlenip beni boğana kadar imkansız şeyler söylemeye çalışan dilin yorgunluğunu hissediyorum.
Parçalanmakta olan bir dünyayı ayakta tutmaya çalışan bu sinir yığınında bir yorgunluk hissediyorum.
Hissetmekten, rüyalarımın şevkinden, düşüncemin ateşinden, halüsinasyonlarımın yoğunluğundan bir yorgunluk hissediyorum.
Başkalarının ve kendimin acılarından bir yorgunluk. Kendi kanımın içimde gürlediğini hissediyorum, uçurumlara düşmenin dehşetini hissediyorum.
Ama sen ve ben her zaman birbirimize düşerdik ve korkmazdım. Biz uçurumlara düşerdik ama sen fosforesanslarını uçurumların en dibine kadar taşırdın.
Birlikte düşebilir ve birlikte uzaya çıkabiliriz. Nereye gidersem gideyim, aynı gizemli bölgelere yalnız sen gidebilirsin. Sen de sinirlerin dilini biliyorsun. Her zaman ne dediğimi bileceksin, bilmesem bile...
...
Fosforesans : Karanlıkta ışığın yayılma durumu.Kitabı okudu
·
107 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.