Bir dakika evvel elimde kağıt kalem yokken, seninle konuşuyor, sana yazıyordum. Elimde kağıt kalem olmadığını söylediğim veya yazdığım halde senin karşımda olmadığını söyleyemezdim. Bunu bir şair kafası ya da fantezisi farzet, sen karşımda idin. Bunu söylemek güzel bir şey değil, fakat samimi. Hem galiba, bugün benim gibiler sevgililerinin karşısında imiş gibi olurlar. Demin sensiz ve kalem kağıtsız birçok şeyler konuştum, yazdım. Bunların çoğunu beğenmiş olacağım ki kalktım kalem kağıt aradım. İşte oturdum yazıyorum. Senden bahsetmek istemem. Zaten bahsedecek bir şey yok ki. Ben seni çok seviyorum. Senin dünya umurunda değil. Bizim Orhan ne güzel söylemiş: Ben sana hayran, sen cama tırman.
··
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.