Hiçbir şeye sahip olamamak çocukluğumun yazgısıdır. Hoş, çok da fazla bir şey istemedim. Yıllarım geride bir "hiç” bıraktı. Biriktirdiklerim bana yetti: Düş kırıklıklarımı saymazsam birkaç dost, kitaplar, gittikçe büyüyen yalnızlığım... Geriye dönüp şöyle bir baktığımda üzülüyorum. İnsan tarafımı, duygularımı hep ihmal etmişim, ertelemişim.
Sayfa 28 - Öteki YayıneviKitabı okudu
·
129 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.