Halkımız Pir Sultan Abdal'ın yanına Karacaoğlan'ı Dadaloğlu'nun yanına Erzurumlu Emrah'ı koyabilmiştir.Yanık havalardan sonra oyun havalarına geçmek halk türkücülüğümüzde bir gelenektir. Doğru olan da budur. Doğada sevinçle hüzün, umutla umutsuzluk, ölümle dirim bir aradadır çünkü.