“Aya bakan bir insan ‘Alemlerin Rabbi olan Allah’ın şanı ne yücedir!’ şeklinde bir sonuca ulaşabileceğinde, ay onun için bir şifa meselesi olur. Yoksa, aya bakan kimse ancak acı, hüzün, yalnızlık, karanlık, korku ve boşluk hisseder. Ay ancak Rabbi için vardır. Yoksa anlamsız ve kayıptır. Her varlık gibi.
O’nu anmadığımız, O’nun şanını yüceltmediğimiz her an bir kayıptır aslında.”
Sayfa 39 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
·
382 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.