İkisi de kral olan baba ve oğul, aslen gece ve gündüzün rumuzudur. Gündüz, bağrındaki tüm eşyayı zahir kılarak eyler işlerini… Gecenin derdi ise görünmeyene dairdir. O batıni olanı, yani iöteki hakikati önemser. Gündüz boyunca kurulan saray ve kaşaneler, hep kendimizi ispat etmek derdinde olduğumuzun hikayesidir. Ama gece, aldırmaz tüm bu ışıklı ve görkemli davetlere, içe bakar, dışa değil… Böylece aynı eşyanın farklı hakikatlerini doğurup durur her ikisi de… Aslında her ikisi de birbirine âşıktır, hem gündüz hem gece içlerinden birbirlerini çıkarıp dururlar, birbirlerini dünyaya getirirler, birbirlerini örter, birbirlerini açarlar… Gündüz ve gece, iki kral gibi aynı dünyayı kurup aynı dünyayı yıkarlar… Masalın bu kısmındaki saray, içinde yaşadığımız hayatın ta kendisidir…
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.