şarkı söylediğimiz zamanın sonuna geldik
kalbine devirdiğim kayalar bunun içindi
yeni yataklar açmak istedim derinde
taşıp duran nehrinde kıyıdaki dallara sarıldım
utandım bundan kemirerek kendimi kopardım
beni nereye bağlasan aynı uğultu duyulacak
alkolle temizlenmiş hayat
rüzgara boyun eğen perde seni anlatacak
çocukların kaybolduğu gece
birbirinin yarasını acıtacak herkes
insandan yorulmuş bir köpek uluyacak içinde
Sayfa 42