anmaya değer bulmuyorum şimdi kendimi
ilgilenmiyorum da havayı karartan eksik sesimle
bahçenin kenarında eve iliştirilmiş
ondan kopmaya direnen o yalan merdiven gibi
ayrılıyor uzandığım toprak gövdemden
onaramadığım bir takvim duruyor önümde
bekledim ona bakarak uzun zaman
durulsun diye ülke çalkansın diye halk
Sayfa 43