En kötüsü de makinalarla düşünüyoruz, onlarla varız. Şu an bu yazıyı yazarken mürekkep etrafa saçılmıyor, mürekkebin kokusu yok, kağıt üzerinde desenler çizen artık bir insan eli değil ( nostaljik geçmişe hasret anlamında belirtmiyorum kesinlikle) ... İmajlar kanaatlerle iç içe. Yeni tanrılarımız eski tanrılardan daha sıkıcı...