Başlarken devam ettirmekte zorlandığım, sonlara doğru ise heyecanla okuduğum bir kitap oldu "Kabuk". Önce kahramanlar iç içe geçiyor. Kimden bahsedildiğini anlayamıyorsunuz fakat zamanla taşlar yerine oturuyor. Bir yerden sonra ise nasıl okuduğunuzu anlamadan ilerliyorsunuz. Kuşaklar boyu kadın rolleri üzerinden anlatıyor hikayesini yazar. Anne, çocuk, aile olmanın sancısını sade ve akıcı bir şekilde okuyorsunuz. Kitabı bitirince kitabı isminden dolayı da ayrıca sevdim. Çünkü konu aile olunca, bu çerçevede yaşadığımız olaylar, hissettiklerimiz ve bize hissettirilenler, düşüncelerimiz bizde yara açıyor, zamanla kabuk bağlıyor. O kabuk düşüyor ve iz kalıyor. Sonra biz başkalarının yaralarının, kabuklarının ve izlerinin sebebi oluyoruz. Bazen bizi gülümsetirken bazen de hüzünlendiriyor bu izler. Aile de böyle bir şey galiba. İyi ki kitaplar var.

KabukZeynep Kaçar · Doğan Kitap · 20213,169 okunma

·

91 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

saudade