Adın ne? -Kelebek. Kelebek mi? Kelebeksin demek. Zavallı. Kelebek uçar, kanatları vardır. Seninkiler nerede? -Kaybettim kanatlarımı... Kelebek. 21 yaşında bir iftira yüzünden müebbet kürek cezası hükmü giyer. Uğramış olduğu haksızlık nedeniyle de kapatıldığı cezaevinde sürekli kaçma planları yapar. Kaçmak ya da ölmek. Hapis olduğu süre boyunca kendine hep teskin eder; kendine saygısı olan biri bu mezardan canlı çıkmalıdır. Umutsuzluğa kapıldığı her an "Yaşamak, yaşamak, yaşamak" sözcüğünü hatırlatır kendine. Sayısız kaçma girişimlerinde bulunur ancak talihi bir türlü yüzüne gülmez. Ve her yakalanışında hücreye tıkılır. Onlarca kez yakalanmasına rağmen bir sonraki gün yeni bir plan kurmaya başlar. Hücrede konuşmak yasak. Gün ışığı dahi göremez. Ama o karanlık, çıyan ve farelerde dolu hücrede yıldızları hayal eder, böylece hücrede olmasına rağmen kendini özgür hisseder. Suçsuz yere kendini mahkum eden savcıdan, jüri üyelerinden alacağı intikamın ateşi ile kavrulur. Hücreden güçlü bir şekilde çıkabilmek için günlük spor yapar. O dar hücrede attığı her adımda Fransız halkının cehaletini, günah çıkaranları dinleyip te kürek cehenneminde olup bitenleri bildikleri halde susan Katolik papazlarını, sesini yükselt(e)meyen İnsan Haklarını ezer. Kelebek hücreden çıkarılıp normal cezasını çekmek üzere adaya götürüleceği günün gecesinde ise tarifsiz bir heyecan duyar. "Yarın güneşi göreceğim". Dostum Kelebek seni asla unutmayacağım. Sen bana özgürlüğü, yaşamın güzelliğini, mücadeleyi, hayatta iyi dostların da olabileceğini ve en önemlisi umudun her daim olduğunu öğrettin. Elveda Kelebek.

KelebekHenri Charrière · E Yayınları · 20195,3bin okunma

··1 alıntı·

2.793 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.