Kitabın yarısına kadar içten içe hadi proleterler yapabilirsiniz dedim. İnanmıştım. Çünkü o kadar gerçek bir kitap ki, Günümüz koşullarını yazmış sanki... Onların kazanması demek bizim de kazananilmemiz demekti bana göre. İçten içe korktum, gerildim. Stephen King'ler bile beni bu kadar gerememişti...
Ama maalesef kitap Bir yerde öyle bir köşe dönüşü yaptı ki, nasıl yani dedim kaldım...
O andan itibaren umutlarım için yokuş aşağı freni patlak bir kamyon gibi oldu...
İyi ki okumuşum dedim. Umarım sizde keyif alırsınız.
