Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Sevgi
Üç tür sevgi vardır : 1. Güzel sevgisi ; 2. Özverili sevgi ; 3. Gayretkeş sevgi ; Sözünü ettiğim, genç bir adamın genç bir kıza olan sevgisi veya tam tersi değil. Ben böyle tatlı sözlerden korkarım, hem hayatta o kadar mutsuz oldum ki, bu tür bir sevgide hiçbir zamana gerçeğin tek bir kıvılcımını bile görmedim; gördüğüm tek şey yalandı, şehvetin, evlilik ilişkilerinin, paranın, bağlanma ya da kurtulma isteğinin, sevgi duygusunu hiçbir şey anlaşılamayacak kadar karmakarışık hale getirdiği bir yalan. Bir insanın ruh gücünün büyük ya da küçük olmasına göre bir ya da birkaç kişinin üzerinde yoğunlaşan, ya da birçok kişiye dağıtılan insan sevgisinden, anne, baba, kardeş, çocuk, arkadaş, dost, yurttaş sevgisinden, insan sevgisinden söz ediyorum. Güzel sevgisi, duygunun kendisindeki ve dile getirilmesindeki güzelliğe duyulan sevgidir. Böyle sevenler için sevdikleri insan, ancak bilinmesinden ve ifade edilmesinden haz duydukları hoş bir duygu uyandırabildikleri ölçüde sevgiye değerdir. Güzel sevgisi ile seve insanlar, duygunun güzelliği ve tatlılığı üzerinde hiçbir etkisi olmayan bir durum olarak gördükleri için, sevginin karşılıklı olmasına özen göstermezler. Asıl amaçları hoş sevgi duygusunun sürekli uyarıcı bir duygu olmasıdır, bu yüzden de sevdikleri kişiyi sık sık değiştirirler. İçinde bu hoş duyguyu sürdürmek için gerek sevdikleri kişiye, gerekse bu sevgiyle uzaktan yakından ilgisi olmayan herkese sürekli olarak en zarif ifadelerle sevgilerinden söz ederler. Söylemi gülünç ve garip ama geçmişte ve şimdi o malum topluluk içinde sevgi konusunda Fransızca konuşmayı yasaklar yasaklamaz dostlarına, kocalarına, çocuklarına olan sevgileri anında yok olacak pek çok insan, özelliklede kadınlar olduğundan eminim. İkici tür sevgi, yani özverili sevgi, sevdiği insana iyilik mi, kötülük mü getireceğine hiç önemsemeden sevgi için kendini feda etme eylemine olan sevgidir." Tüm dünyaya ve ona bağlılığımı göstermek için katlanmayacağım sıkıntı yoktur. "Bu tür sevginin formülü işte budur. Böyle seven insanlar, sevginin karşılıklı olduğuna asla inanmazlar (çünkü beni anlamayan biri için kendimi feda etmek daha da değerli diye düşünürler), her zaman marazidirler, çünkü bu onların gösterdikleri özverinin değerini arttırır; çoğunlukla sadıktırlar, çünkü sevdikleri için yaptıkları fedakarlıkların değerini yitirmesi onlara ağır gelir ; ona bağlılığını göstermek için ölmeye hazırdırlar, ama özel bir özveri gösterisine gerek duyulmayan günlük yaşamın küçük sevgi gösterilerine önem vermezler. İyi yemek yediniz mi, iyi uyudunuz mu , neşeli misiniz , sağlığınız iyi mi, onlar için hiç önem yoktur ve ellerinden gelse bile bunları size sağlamak için hiçbir şey yapmazlar; ama bir merminin hedefinde olmak, kendini suya, ateşe atmak, aşkından bir deri bir kemik kalmak, işte bunlara her zaman hazırdırlar, yeter ki karşılarına fırsat çıksın. Ayrıca özverili sevgiye meyilli insanlar, sevgiyle her zaman gurur duyarlar, güç beğenirler, kıskançtırlar, kuşkucudurlar ve -söylemesi garip- sevdiklerini korumak için mutsuzluk veren bir şeyler olsun, hatta kusurlarını düzeltmek için başlarına yüz kızartıcı olaylar gelsin isterler. Üçüncü tür, gayretkeş sevgi, sevdiği insanın bütün ihtiyaçlarını, bütün isteklerini, geçici, hatta yüz kızartıcı heveslerini yerine getirme isteğidir. Böyle seven insanlar hayatları boyunca hep severler, çünkü ne kadar çok severlerse sevdikleri insanı o kadar iyi tanırlar ve onları sevmeleri, yani isteklerini yerine getirmeleri daha kolay olur. Bu insanların sevgisi ender olarak sözle ifade edilir, sözle ifade edilecek olursa da kendinden hoşnut güzel bir biçimde değil, utanarak, beceriksizce ifade edilir, çünkü onlar hep sevgilerinin yetersiz olmasından korkarlar. Bu insanlar, başka yeni istekleri yerine getirme olanağı verdiği için sevdiklerinin kusurlarını bile severler. Sevgilerinde karşılık ararlar, hatta çok hevesli bir şekilde kendi kendilerini kandırarak karşılık gördüklerine inanırlar ve görürlerse de mutlu olurlar; ama tersi durumda bile hep aynı şekilde severler, üstelik sadece sevdiklerinin mutluluğunu istemekle kalmazlar, ellerindeki bütün maddi ve manevi, büyük ve küçük olanaklarla bunu sürekli sağlamaya çalışırlar.
Sayfa 109Kitabı okudu
·
129 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.