En zor okumalarımdan biri oldu Bir Solgun Adam. O kadar yoruldum ki okurken. Mehmet'in yalnızlığı beni de boğdu. Ama bu beğenmediğim anlamına gelmiyor. Okuyucuya zor gelen bir insanın iç dünyasını okumak.
Kitapta Mehmet için şunu söylüyor arkadaşı " Bir iç dünyası vardı. Kurulu düzenin yabancısıydı. Ve o bunu bilmezdi." Yani kitap yalnız bir adamın, yalnızlığı kendi seçmiş bir adamın kitabı. Belki okuyanlar onu bu yalnızlığa itilmiş olarak görebilir bilmiyorum. Ama Mehmet kesinlikle unutmayacağım bir karakter. En azından kalbimin üzerine bıraktığı ağırlığı hiç unutmayacağım.
Herkesin bu kitabı kolayca okuyabileceğini sanmıyorum. Yani her kitabın bir zamanı olduğuna inanıyorum ve belli bir okuma birikiminiz yoksa daha okuma zamanınızın gelmediği kanısındayım. Bunları söyledikten sonra şiddetle önerdiğimi söyleyeyim.
Kitapla kalın..
Dünya Ağrısı nı okudum. Bence ikisinin karakterleri çok benziyor. Mehmet yalnızlığı başarabilmiş bir adamken Mürşit bunu başaramamış ve boyun eğmiş bir adamdır. Mehmet'in paralel evreninde ki hali gibi sanki...