Yolu geçtiklerinde aniden, şimdi,burada yolun öbür tarafında kızının elini bırakma vakti gelip çattı.Smita kızına "sevinmelisin" demeyi çok isterdi."Senin hayatın benim gibi olmayacak, sen sağlıklı olacaksın benim gibi öksürmeyeceksin.Benimkinden daha iyi ve daha uzun bir hayatın olacak.Saygı göreceksin.Üzerinde bu iğrenç asla çıkmayan lanet koku olmayacak.Sen saygın bir insan olacaksın, kimse köpeğin önüne atar gibi yiyecek artıklarını atmayacak sana. Bir daha asla ne başını, ne bakışlarını yere eğmek zorunda kalacaksın."
Smita kızına bütün bunları söyleyebilmek isterdi ancak nasıl söyleyeceğini bilmiyordu.Kızına umutlarından aklındaki çılgın hayallerinden karnında uçuşan kelebeklerden nasıl bahsedebileeceğini bilmiyordu. O yüzden de Lalita'ya doğru eğilip sadece 'hadi git' demekle yetindi.
Sayfa 42Kitabı okudu
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.