bazen diyorum ki keşke bazı kitapları yazarların yaşadıklarından haberdar olmadan okusak.. elbette bir eseri anlamak için bu şart fakat sevdiğimiz insanların kaleminden dökülen satırlarlarda nelerle boğuştuğunu açıkça görmek kalbimizi ağrıtmaz mı? Amerikalı yazar ve şair Sylvia Plath benim için hep ayrı bir yere sahip olmuştur. trajik hayat hikayesi çocukluğunda başlayan psikolojik şiddeti, babaya kırgın anneye kızgın bir çocukluk.. ilerleyen zamanlarda boğuştuğu hastalıkları ve kendi hazırlamış gibi görünse de çevresinin zemin hazırladığı korkunç sonu.. sayısız kez başarısız intihar girişiminin ardından son kez çocuklarına süt&kurabiye verip kapı aralıklarını kapatarak ölüme yürümüş Plath.. böylesi şefkat dolu kalbe sahipken nasıl kaldırsın dünya ağrısını? kendisine bir "sırça fanus" yaratmış ve hiç çıkamamış oradan.. yarı otobiyografik romanı ve ölmeden 1 ay önce yayımladığı sırça fanus'ta, kendisini ve çırpınışlarını Eshther aracılığıyla anlatıyor, her sayfada bir çığlığını işitiyorsunuz. ben hüzünle kapattım son satırları okuduktan sonra kitabı.. keşke hiç böyle olmasaydı bambaşka bir hayat yaşayıp eserler sunsaydı bizlere fakat gel gör ki durum da bu. toplumu böyle derin analiz edip, insanları bu kadar iyi anlayıp yaşamak hiç kolay olmamıştır. okuyan herkes de kendisini bulacak aslında. Syliva anlatımı, ironileri, analizleri ve tasvirleriyle hayatından kurguladığı Sırça Fanusunda bizi de bizlere anlatıyor aslında biraz. Goethe'nin de dediği gibi "dünya hassas kalpliler için cehennemdir.." Syliva bu yüzden kapalı kaldı o sırça fanusunda.. "sırça fanusun içinde ölü bir bebek gibi tıkanıp kalan insan için dünyanın kendisi kötü bir düştür. kötü bir düş." . okuyun ve yaşatın.. #sylviaplath#sırçafanus

Sırça FanusSylvia Plath · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201911,7bin okunma

·

457 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sena