Şermin Yaşar'ı iyi ki bu eserleriyle tanımadım. Muhtemelen bir daha okumazdım. Hikayelerini daha çok sevdim.
Genel olarak bu tür kitapları sevmiyorum. Bildiğim şeyleri bana anlatıyorlar gibi geliyor. Hatta ben daha da fazlasını biliyorum, yap denilen birçok şeyin daha fazlasını yapıyorum. Hep bu kitaplar yüzünden yazma hücrelerim canlanıp beni sıkıştırıyor: 'Bak senin cümlelerin, sen daha fazlasına da sahipsin, yaz seni de okurlar' ahahahaha
Yazarlığa başlangıç kitaplarından olduğu için fazla önemsemiyorum ama şimdi yazsa böyle bir şey okumak istemem.
