Okuduğum ilk King romanı. Bitirdikten sonra "acaba bu yazar fazla mı abartılıyor?" diye düşündüm. Korku/Gerilim türünde olması okudukça insanın kâbuslarına gireceği anlamına gelmez elbette. Ama en azından bazı yerlerinde biraz olsun gerilmeyi beklerdim. Anlatım tarzına gelince, ustalıkla yazıldığının hakkını vermem gerekir. Sadece anlamsız derecede uzun ve bir çoğu gereksiz parantez içleri okumayı zorlaştırıyor. Gereksiz açıklamalar çıkarılsa kitaptan yaklaşık 50 sayfa eksilirdi ve bu yalınlık insanda korku hissi uyandırabilirdi. Şu anda hatırlamıyorum (kitaba tekrar baktığımda güncelleyeceğim) ama bir sayfasında Medyum romanından bir karakterin kısaca hikâyesinin anlatıldığı dipnot olarak düşülmüştü. Okuduktan sonra hem o karakterin hikâyesini merak ettiğimden, hem de acaba King'in diğer kitapları nasıldır diye düşündüğümden Medyum'a başladım. Hâlâ okuyorum ve O'dan çok daha sürükleyici geldi. Demek ki gerilim romanının insanı gerebilmesi için yazarın kendisini kasmasına gerek yokmuş. *SPOILER*SÜRPRİZBOZAN* Sonununda Pennywise'ın bu kadar kolay yenilmesine hâlen anlam veremiyorum. Tamam kahramanlar palyaçoyu manevi güçleriyle yendiler ama çok daha etkileyici bir "boss fight" yazılabilirdi.

OStephen King · Altın Kitaplar · 20206,1bin okunma

·

21 görüntüleme

mithrandir21

@mithrandi21 ·

22 Mart 2017 17:00

"Gereksiz açıklamalar çıkarılsa kitaptan yaklaşık 50 sayfa eksilirdi ve bu yalınlık insanda korku hissi uyandırabilirdi." 1216 sayfalık bir kitapta 50 sayfa azalınca mı o istediğiniz korku ve gerilim gelecekti kitaba?

Mustafa Merthan Merdoğlu

@merdoteles ·

22 Mart 2017 17:46

Elbette gelmeyecekti. Ben sadece okuyucuyu lüzumsuzca yoran o parantez içlerini mübalağalı anlattım.

İsmail

@enteresan ·

22 Mart 2017 17:39

Dünyanın hayran olduğu 1200 sayfalık eser 3 cümle ile masal kitabına döndü.