Bu kitabı okuduktan sonra,yaptığımız kötülüklerin cezasını çektiğimize inandığımız zaman,eylemin vicdani yükünden kurtulmuş hissettiğimize ve sorumluluk hissetmekten bu şekilde kaçtığımıza kanaat getirdim.Dorian Gray,düşünmeden dilediği bir dileğin gerçek olması sonucunda,işlediği günahların sorumluluğunu üstlenemez hale geldi.Yaptığı kötü eylemler,Dorian’ı değil Dorian’ın portresini çirkinleştirdi.Aradan geçen onca yıl;yine Dorian’ın kendisini değil,portresini yaşlandırdı.Başlarda gençliğinin vermiş olduğu güzelliği kaybetmiyor olmak hoşuna gitse de,çirkinleşen eylemlerinin bedelini ödemiyor olmak omuzlarındaki yükü artırdıkça artırdı ve bu vicdani yükle yaşamak gittikçe zorlaştı. Kurgu genel olarak bundan ibaret.Karakterlerden bahsetmem gerekirse;Lord Henry’nin,kadın ve erkeği tanımlama şeklinden,insanı manipüle eden ukala tavrından hiç hoşlanmadım.Bir türlü ısınamadığım bi karakter oldu.Ancak,kelimeleri ustalıkla kullanarak insanları ikna etme becerisine de içten içe hayran olmadım değil.Her şeyin başlangıcı o portreyi resmeden Basil ise daha silik bir karakterdi.Hayatı sanatından ve sanatını besleyen arkadaşı Dorian’dan ibaretti ve bunun bedelini çok ağır ödedi,daha fazla detay vermiyorum. Okumanızı kesinlikle öneriyorum,özgün ve kendine bağlayan bir eserdi.

Dorian Gray'in PortresiOscar Wilde · Can Yayınları · 201872,8bin okunma

·

104 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Buse