Kitabı okurken kendime şöyle notlar aldım. Belki ilginizi çekebilir: Hepimizin içinde odalar var ve odaları ne kadar gereksiz şeyle veya kişiyle doldurursak kendimize hareket etmek için o kadar az yer bırakıyoruz. Buna dikkat! Hepimizin içinde zehirli durumları depoladığımız ama bunları boşaltmamızı da sağlayıcı tahliye giderleri var. zamana ve çevreye bağlı olarak bu tahliye giderleri tıkanabiliyor. Bunu fark etmediğimizde bedenimiz ve zihnimiz tepki gösteriyor: baş ağrısı, panik atak vs. farkında olunmalı! Birleşik kaplar yasasında olduğu gibi insan hayatında da iş, aile ve kişisel hayat birbirine bağlı alanlardır. Bunlardan biri bile aşırı sorunluysa diğer alanlar da etkilenir. Hiçbir alan bağımsız değil. sorunlu olan bardağı bul ve sorunu çöz! Bazen yakınlık körlüğü dediğimiz şey ortaya çıkar. Kişi kendine o kadar çok yakındır ki, kendindeki problemlerin farkında değildir. Burada da sağduyusuna ve bize olan yakınlığına güvendiğimiz bir iki insandan geribildirim almak işe yarayabilir. Bizi kötü etkileyen şey, hayatımızdaki küçük ya da büyük olumsuz olayların etkisinden daha çok yaşadığımız kötü şeylerin hiç geçmeyeceği inancıdır. Bu yüzden inandığın şeylerin kalıcı acıya dönüşmesine izin verme! Hiçbir mutluluk ve acı sonsuza kadar sürmez. Durumların ve duyguların değişkenliğini hatırlamak için şu hikayeyi hatırla: Bu da geçer ya hu! Düşünceler dumana benzer. Evini duman kaplamış ve sen dumanla savaşmaya çalışıyorsun. Sen dumana vurdukça duman başka bir tarafa kaçıyor ama yine de senin etrafından ayrılmıyor. Bu savaş uzadıkça sen yoruluyorsun ve kazanan her zamanki gibi duman oluyor. Bu yüzden düşüncelerle mücadele ederken onları takıntı yapmamayı öğren! Yeterince düşünüp düşünmediğini anlamak için, düşünceler gözden geçirilmeli. Yeni şeyler mi düşünüyorsun yoksa seni yoran düşünsel geviş getirme tuzağına mı düşmüşsün diye. Yalnız değilsin, yanlış da değilsin, sen sadece insansın, diğerleri gibi sorunlar yaşarsın ve sonrasında çözersin, çözemezsen de alışırsın... Kendi termometremiz kendi içimizde değilse, çevremizdeki insanları termometre olarak değerlendiririz ve onların bizi ölçtüğü değerleri gerçek kabul ederiz. Termometrenin doğru çalıştığını varsayarız ama ya termometre bozuksa ya da taraflı ölçüm yapıyorsa? Seni olduğundan az ya da bazen fazla gösteriyorsa? İnsanlar renkler gibi çeşit çeşittir, bazı renkler birbiriyle uyumluyken bazı renkler birbirine pek uymaz, yan yana geldiğinde estetik olmayan bir görüntü ortaya çıkabilir. Renklerin uyumuna odaklan! Eğer karşındaki insanın drama mıknatısı olduğunu düşünüyorsan, kendini onun çöpünü boşaltma alanı olmaktan kurtarmalısın. Hayatına insanları alırken ne banka kapısı gibi aşılması çok zor ne de kilitsiz bir kapı gibi gelişigüzel bir kapı kullanmamalısın. Kullanacağın kapı kilitli, gözetleme yeri olan ve istediğin kişilerin içeri girebileceklerine inanacakları bir kapı olmalı. Hayatımızda günlük rutinlerin dışında bize iyi gelen bir “arka bahçe”miz de olmalı. Örneğin; hafta sonu bir gezi grubuna dahil olmak, çiçeklerle ilgilenmek, müzikle ilgilenmek vs.

Kendine İyi Davran Güzel İnsanBeyhan Budak · Destek Yayınları · 201910bin okunma

·

167 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özlem